این خونِ من بود که خاک را شکافت
+ نوشته شده در ۱۳۹۱/۰۴/۱۴ ساعت توسط آیلا صیادی
|
رّدِ دنـدانِ حَـوّا
لیلیت اما سیب نخورد
خوشه گاهی برای (واگویه و عکس و داستان) هایم، تمام.
نوشته‌های پیشین
پیوندها
- شمس لنگرودی
- گروس عبدالملکیان
- حسین سناپور
- رادفا- وبلاگ دانشجویان ادبیات داستانی
- رنگینک
- از پارکینگ سوم
- نقطه، ویرگول- فاطمه سرمشقی
- شهر باران- دکتر سارلی
- به نام پدر دختر و روح القدس- معصومه قنبرپور
- wait for it: ... - دونا
- روشنان- سالار موسوی
- سوپاپ - ارغوان
- حس یک زن... - مهربانو
- باران به روایتی دیگر...- نیلو
- زمزمه های یک ابر- ela
- کلام- امیر ساسان
- وب گاهي براي گاه گاهي نقد- نيروانا
- بهار نارنج
- شنبه ها-آمنه محبوبی نیا
- کهنه سرباز
- ندانمکاری های یک آجر- ماتیلده
- the story- سامان
- کلاغ سفید - حسین برکتی
- جنگولکینگ - رومینا کرمانی
- راهنمای پرواز- امیرحسین عصارها
- فوق سپید - تکیده
- کاکتوس- معصومه اکبری
- protest- زودیاک
- نگريستن به/ گريستن/نگريستم- نيما سهند
- حكايتي دگر- فرزاد محمدي
- آه چه بی رنگ و بی نشان که منم...- مجید
- !از بن بست های هزار توی ذهنم- کولی
- سیاهچاله- مجید اسطیری
- داستان کوتاه کوتاه- سیامک احمدی